نخستین شب یلدای ایلیا

                       خیال روی تو در هر طریقت همره ماست / نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست

                       بر غم مدعیانی که منع عشق کنند /  جمال چهره تو حجت موجه ماست

سلام

شب گذشته چونان هرساله شبی بود لحظاتی بلندتر از شبهای همجوارش. اما همین چند دقیقه کافیه تا آخرین شب آذر ، رکورددار بلندترین شب سال بشه  و متفاوت ترین  شب سال برای ما ایرانیها ... یلدا  یا شب چله فرصتیه برای دور هم بودن و مهربانی کردن و ایضا کارهای قشنگ دیگه مثل فال خافظ گرفتن و شاهنامه خوندن ...البته برای کسانی که بغیر تخمه شکستن و هندوانه و انار خوردن ،علاقه ای هم به ادبیات و شعر دارن.

برای ما (یعنی پدر و مادر ایلیا)  اما شب یلدای امسال خیلی خاصتر و زیباتر بود بجهت اینکه اولین سالیه که کوچولوی نه ماهه خودمونو در کنار خودمون داشتیم و زندگیمون رو عطر  حضورش ، خوشتر و زیباتر کرده . بهمین خاطر امسال سه نفری رفتیم به استقبال شب چله تا ضمن خداحافظی با پاییز امسال که این روزا حال و هوای زمستونی هم داره به فصل زیبای زمستون و ننه سرما هم خوشامد بگیم !!

مامان ایلیا از همون روز قبلش برنامه هاشو واسه شب چله آماده سازی کرد و مارو هم بسیج کرد تا مواد لازم و اعمال لازم رو مهیا و عملی کنیم البته چون شب چله امسال مصادف شد با ایام سوگواری و رحلت پیامبر و آخر صفر ، تصمیم گرفتیم تنها میز شیرینی و میوه ای تدارک ببینیم و از تزیینات خونه و نور افشانی و موزیک و حرکات جلف !! صرفه نظر کنیم  و لذت تجربه اولین شب چله پسرمون رو ، با درست کردن شیرینی و دسر واسه مامانش  خاطره ساز کنیم و بس!

نهایت کار هم همین شده که در عکسها ملاحظه میفرمایید و یکایک اونچه روی میز چیده شده دستپخت و دست رنج همسر گرامی میباشد (بغیر اون میوه ها که دیگه از عهده ما بر نمیومد ) مامان ایلیا خیلی تاکید داشتن که ذکر کنم  که مجموعه زحماتشون شامل کیک و باسلق و ترامیسو و قطاب و چند مدل ژله میباشد . البته ما هم بیکار نبودیم و از طراحی و ایده دادن گرفته تا هم زدن و غر زدن همراهیش کردیم(این آخری رو نگیرین جدی!)

بغیر میز اشربه و اطعمه (خوراکی و نوشیدنی) ، شام آبرو مندی هم مهیا کردیم  که دیگه دیدیم زشته عکسشو بذاریم اینجا !... که چی بشه ؟!! البته از زور خستگی حال خوردنش نبود و اکتفا کردیم به همون خوراکیهای روی میز و شام دیشب خودشو رسوند به ناهار امروز !

پسر کوچولوی منم تا میتونست با روروئک و بدون روروئک ،بین دست و پا و بین وسائل آشپزی در جریان بود و ما رو مجبور میکرداز دست وپا جمعش کنیم و اون خودشو اضافه میکرد .

برای اینکه رسم شب یلدای ما بدون افاضات آسمانی خواجه شیراز نباشد به یک طریق جالبی برای ایلیا فال هم گرفتیم تا ببینیم چه میفرماید این رند خراباتی ... به این شکل که من چند تا کاغذ به طور اتفاقی در صفحات کتاب غزلیات حافظ جا دادم و جلوی ایلیا گرفتم تا این کوچولوی کاغذ خور من !! یکیشو بکشه بیرون و همون بشه فالش ...عین این مرغ عشقهای دست آموز!!! از بس این بچه عاشق جویدن کاغذ و پلاستیک و دیگر اقلام داره !

بیتی که اول این پست نوشتم مطلع شعری بود که ایلیا به طور اتفاقی بیرون کشید و فالش محسوب شد . کلی حال کردم و ذوقیدم از این شعر . هرچند چندان معتقد نیستم به این امور ولی سورپرایزم کرد ..اینکه معنا و مفهومش چی میشه و چه برداشتی میشه کرد  برای ما یک مفهوم کلی داشت که اونم  عشقیست که این کودک نازنینمون نصیب منو همسرم کرده و مارو عاشق تک تک حرکات و یکایک اجزاء وجودش کرده و امید که ثمرش خیر و خوبی باشه .

در آخر نتونستم بی تفاوت باشم از یاد کودکان بسیاری که به هردلیلی نتونستن شب چله ای رو در مامن و ماوایی گرم و کنارخانواده ای که بهشون عشق بده رو داشته باشن . چه خوبه که در لحظات شادیهامون دعا کنیم برای کسانی که محرومند از داشتن سرپناهی گرم و سفره ای ساده از غذا ... و از خدا بخواهیم روزگار بهتری برای دیگر هموطنان و انسانهای زمین و خودمان هم قدمی برداریم برای تحقق آن .

شب بخیر